Σ.ΛΟ.Τ. αριθμ. πρωτ.: 2658 ΕΞ 17.12.2015
Καταχώρηση φόρων και τελών στα βιβλία εσόδων-εξόδων
Αθήνα, 17.12.2015
Αριθμ. Πρωτ.:2658 ΕΞ
Ελληνική Δημοκρατία
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ και ΕΛΕΓΧΩΝ
Ν.Π.Δ.Δ.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΣΛΟΤ)
ΘΕΜΑ: «ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΦΟΡΩΝ και ΤΕΛΩΝ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΣΟΔΩΝ-ΕΞΟΔΩΝ»
ΕΡΩΤΗΜΑ
Σύμφωνα με την παράγραφο 12 του άρθρου 3 του νόμου 4308/2014 ισχύουν τα εξής:
«12. Όταν, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις αυτού του νόμου, η οντότητα δεν συντάσσει ισολογισμό, δύναται, αντί του λογιστικού συστήματος της παραγράφου 10, να χρησιμοποιεί ένα κατάλληλο απλογραφικό λογιστικό σύστημα (βιβλία εσόδων – εξόδων) για την παρακολούθηση των στοιχείων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, τα οποία συμπεριλαμβάνουν:
στ) Τους πάσης φύσεως φόρους και τέλη, ξεχωριστά κατά είδος.»
Στην σχετική ΠΟΛ.1003/31.12.2014 αναφέρονται τα εξής:
«3.12.8 Τα κονδύλια του στοιχείου (στ) αναφέρονται στα προς απόδοση (όπου συντρέχει περίπτωση) ποσά (π.χ. Φ.Π.Α, δημοτικοί φόροι, διάφορα τέλη, κλπ.). Σημειώνεται ότι τα σχετικά ποσά δύναται να προκύπτουν συγκεντρωτικά, ως ποσοστό της βάσης υπολογισμού τους (π.χ. ως ποσοστό επί των πωλήσεων) με μία εγγραφή για την περίοδο που αφορούν.»
Με βάση τα ανωτέρω παρακαλούμε να μας γνωρίσετε τα ακόλουθα:
α) Καλύπτουν την έννοια του λογιστικού στοιχείου και της απαιτούμενης σχετικής τεκμηρίωσης, για τους σκοπούς των ΕΛΠ, οι εκτυπώσεις των σχετικών δηλώσεων πάσης φύσεως φόρων, και τελών χαρτοσήμου (με την σχετική ανάλυση όπου υπάρχει) από τις σχετικές εφαρμογές της Γ.Γ.Δ.Ε. ή από άλλο κατάλληλο λογισμικό που τηρεί η οντότητα, έτσι ώστε να μην χρειάζεται η επιπλέον καταχώρησή τους και σε άλλες καταστάσεις (π.χ. βιβλίο εσόδων εξόδων);
β) Με βάση τις ανωτέρω διατάξεις, υποχρεούνται και οι ατομικές επιχειρήσεις που εντάσσονται στις πολύ μικρές οντότητες της παραγράφου 2γ του άρθρου 1 του ν.4308/2014 ή αλλιώς φυσικά πρόσωπα με επιχειρηματική δραστηριότητα τα οποία τηρούν απλογραφικό σύστημα, να καταχωρούν στα βιβλία εσόδων-εξόδων τον προς απόδοση φόρο εισοδήματος που αναλογεί στα εν λόγω εισοδήματα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
(α) Η εκτύπωση των πάσης φύσεως φόρων και τελών χαρτοσήμου (με την σχετική ανάλυση όπου υπάρχει) σε οποιοδήποτε αρχείο (σχετικές εφαρμογές της Γ.Γ.Δ.Ε., άλλο κατάλληλο λογισμικό που τηρεί η οντότητα κλπ), καλύπτει την απαίτηση του νόμου, δεδομένου ότι τα προαναφερθέντα μέσα, είναι ισοδύναμα λογιστικά αρχεία που λειτουργούν συμπληρωματικά με το βιβλίο εσόδων-εξόδων και συνεπώς δεν απαιτείται η επιπλέον καταχώρησή τους στο βιβλίο αυτό (εσόδων εξόδων). Εννοείται, ότι τα σχετικά ποσά λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμό του λογιστικού αποτελέσματος της περιόδου στο βαθμό που εμπίπτουν στην έννοια του εξόδου.
(β) Οι ατομικές επιχειρήσεις που εντάσσονται στις πολύ μικρές οντότητες της παραγράφου 2γ του άρθρου 1 του ν.4308/2014, δηλαδή τα φυσικά πρόσωπα με επιχειρηματική δραστηριότητα, τα οποία τηρούν απλογραφικό σύστημα, υποχρεούνται να παρακολουθούν τον φόρο εισοδήματος που αναλογεί στα εν λόγω εισοδήματά τους, όπως και τους λοιπούς φόρους κατά τα ανωτέρω προαναφερθέντα. Το εκκαθαριστικό σημείωμα του φόρου εισοδήματος που εκδίδεται από την Γ.Γ.Δ.Ε. είναι λογιστικό αρχείο κατά την έννοια του νόμου.
Συνεπώς, εφόσον από το έγγραφο αυτό προκύπτει ή δύναται να υπολογιστεί ο φόρος εισοδήματος που αναλογεί στο εισόδημα επιχειρηματικής δραστηριότητας, παρέλκει η καταχώρησή του εν λόγω φόρου στο βιβλίο εσόδων-εξόδων.
ΤΑ ΜΕΛΗ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΛΟΤ
Με τη διάταξη του άρθρου Πρώτου του Ν.4093/2012 (ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΙΑ11) θεσπίστηκε ο νόμιμος κατώτατος μισθός για τους υπαλλήλους και αντίστοιχα το νόμιμο κατώτατο ημερομίσθιο για τους εργατοτεχνίτες.
Όπως ρητά προκύπτει από τη διάταξη, ο νόμιμος κατώτατος μισθός εφαρμόζεται στον εργαζόμενο που έχει την ιδιότητα του υπαλλήλου, ενώ το κατώτατο ημερομίσθιο εφαρμόζεται στον εργαζόμενο που έχει την ιδιότητα του εργατοτεχνίτη.
Το κύριο και βασικό κριτήριο για την ιδιότητα των μισθωτών ως υπαλλήλων ή εργατοτεχνιτών (εκτός εκείνων που διέπονται από ειδικούς νόμους) παρέχεται από τη διάταξη του άρθρου 1 του Ν.Δ 2655/53 καθώς επίσης από την πάγια Νομολογία των Δικαστηρίων.
Έτσι η διάκριση των εργαζομένων μεταξύ υπαλλήλων και εργατοτεχνιτών γίνεται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων ανάλογα με τη φύση της παρεχόμενης εργασίας , εάν δηλαδή προέχει κυρίως το πνευματικό ή το σωματικό (χειρωνακτικό) στοιχείο κατά την εκτέλεσή της. Υπάλληλος θεωρείται ο μισθωτός που παρέχει αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο πνευματική εργασία, ενώ ο εργάτης είναι ο μισθωτός που αντίθετα , παρέχει την εργασία του αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο καταβάλλοντας σωματική δύναμη.
Ο τρόπος αμοιβής που έχει συμφωνηθεί είτε στην ατομική σύμβαση ,είτε όπως αυτός προβλέπεται σε συλλογικές συμβάσεις οι οποίες δεν ισχύουν πλέον και δεν εφαρμόζονται, δεν ασκεί επιρροή για τον χαρακτηρισμό του μισθωτού ως υπαλλήλου ή εργατοτεχνίτη. Καμία επίσης σημασία δεν έχει ο χαρακτηρισμός του μισθωτού ως υπαλλήλου ή εργατοτεχνίτη , στη σύμβαση εργασίας.
Στο εργατικό δίκαιο υπάρχουν διάφοροι ειδικοί τυπικοί ή ουσιαστικοί νόμοι, με τους οποίους προσδίδεται σε κατηγορίες εργαζομένων η ιδιότητα του υπαλλήλου.
Έτσι υπάλληλοι χαρακτηρίζονται:
– Οι ηλεκτροτεχνίτες ,ραδιοτεχνίτες , περιελιγκτές και ηλεκτροσυγκολλητές (Ν.Δ 3763/57)
– Οι θερμαστές ξηράς (Ν.Δ 3763/57)
– Οι πτυχιούχοι της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Ο.Τ.Ε.Κ (Α.Ν 567/37).
– Οι κατώτεροι υγειονομικοί (Α.Ν 199/36)
– Οι φοροτεχνικοί (ΑΝ 759/37)
– Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι σύμφωνα με το άρθρο 29 του Ν.Δ 3430/57, χαρακτηρίζονται ως υπάλληλοι ,εφόσον έχουν πτυχίο τουριστικής ή ξενοδοχειακής σχολής και διετή υπηρεσία σε ξενοδοχείο.
Λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν.Δ 3755/57, της Υ.Α 8900/46, της Υ.Α 25825/51, του άρθρου 5 της ΕΓΣΣΕ 26/02/1975 σε συνδυασμό με το άρθρο 6 της ΕΓΣΣΕ 14/02/1984 ,και την νομολογία των Δικαστηρίων (Α.Π 1117/07, ΑΠ 1741/84 κ.λ.π) έχει καθιερωθεί ως γενική αρχή του δικαίου ότι
– Ο μισθωτός που αμοίβεται με μηνιαίο μισθό (υπάλληλος) δικαιούται να λάβει κάθε μήνα τον μισθό του, ανεξαρτήτως του αριθμού των εργασίμων ημερών του μηνός και αντιστοιχεί σε 25 εργάσιμες ημέρες.
– Ο μισθωτός που αμοίβεται με ημερομίσθια (εργατοτεχνίτης), λαμβάνει κάθε μήνα τόσα ημερομίσθια όσες και οι ημέρες που εργάσθηκε , υπολογιζόμενης και της έκτης ημέρας κάθε εβδομάδας σε περίπτωση πενθήμερης απασχόλησης, καθώς και των 6 επίσημων αργιών του Ν.Δ 3755/57.
– Ο μηνιαίος μισθός σε αυτή την περίπτωση υπολογίζεται με τον πολλαπλασιασμό του ημερομισθίου επί 26.
Επομένως , αν για παράδειγμα ένας εργαζόμενος με την ιδιότητα του υπαλλήλου αμοίβεται με τον νομοθετικώς καθοριζόμενο μισθό χωρίς προϋπηρεσία άνω των 25 ετών, 586,08 ευρώ, το ημερομίσθιο του είναι (586,08 διαίρεση με 25 ) 23,44 ευρώ, εμφανώς μικρότερο από το κατώτατο νομοθετικώς καθοριζόμενο ημερομίσθιο σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει να αμοίβεται ένας εργαζόμενος χωρίς προϋπηρεσία ,άνω των 25 ετών που έχει την ιδιότητα όμως του εργατοτεχνίτη και το οποίο ορίζεται σε 26,18 ευρώ .
Ο δε υπολογισμός του μηνιαίου μισθού του εργατοτεχνίτη, γίνεται κατά βάση με τον πολλαπλασιασμό του ημερομισθίου 26,18 επί 26 ημέρες εργασίας, δηλαδή 680,68 ευρώ.
Είναι προφανές ότι αν οι αποδοχές του εργατοτεχνίτη (εργάτης γενικών καθηκόντων, προσωπικό καθαριότητας, προσωπικό φύλαξης κ.λ.π )υπολογισθούν με βάση τον κατώτατο μισθό 586,08 ,τούτο έρχεται σε αντίθεση με τη σχετική διάταξη του Ν.4093/2012, και έτσι προκύπτουν δεδουλευμένες διαφορές που πρέπει να καταβληθούν επιπλέον στον εργαζόμενο, καθώς και επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές που θα πρέπει να καταβληθούν στον ασφαλιστικό φορέα με όλες τις συνέπειες της εκπρόθεσμης καταβολής αυτών.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
