«Ρωτώντας πας στην πόλη».. Τελικά με ποια κριτήρια λαμβάνει αποφάσεις η διοίκηση;
Κάνοντας μια αναδρομή στα φοιτητικά μου χρόνια στην ΑΣΟΕΕ, η πρώτη βασική αρχή που διδάχτηκα στο MARKETING, δεν ήταν άλλη από τη φράση: « Οι όποιες κινήσεις κάνει μια επιχείρηση, πρέπει να είναι αφενός προσανατολισμένες στον πελάτη(με και για τον πελάτη), αλλά και στην αγορά ευρύτερα και στο περιβάλλον που κινείται.
Αυτή η ατάκα, καρφώθηκε βαθιά στο μυαλό μου και με ακολουθεί σε όλα τα βήματα μου, ως επαγγελματία, έως και σήμερα.
Ο ασφαλέστερος τρόπος, για να είναι μια οποιαδήποτε οντότητα, εναρμονισμένη με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της αγοράς και του κοινού της, δεν είναι άλλος, από το να είναι σε θέση να δίνει λύσεις στα προβλήματα, αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα δεδομένα που έχει συλλέξει, ρωτώντας και χρησιμοποιώντας βασικά εργαλεία και βάσεις δεδομένων.
Έχουμε σκεφτεί ποτέ άραγε ότι και στις σχέσεις κρατικής διοίκησης και πολιτών, έχουν εφαρμογή, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, οι παραπάνω θεμελιώδεις αρχές του MARKETING;
Κάντε μια εικόνα ότι οι πελάτες του κράτους, είμαστε όλοι εμείς και η διοίκηση είναι μια μεγάλη οντότητα που διαχειρίζεται τις ανάγκες, τις απαιτήσεις, τα δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις μας.
Το κομβικό ερώτημα, που έρχεται στο μυαλό κάθε πολίτη είναι απλό και κατανοητό..
Έχει ρωτήσει ποτέ η διοίκηση με ουσιαστικό τρόπο εμάς τους πολίτες, για την ουσία και την διαβάθμιση των αναγκών που έχουμε και των πρακτικών, καθημερινών μας προβλημάτων;
Αν ναι, έχει αξιοποιήσει ποτέ ουσιαστικά και σε ποιο βαθμό, αυτές τις ουσιαστικές και ζωτικές πληροφορίες;
Ο σοφός μας λαός, λέει: « Ρωτώντας, πας στην πόλη..»
Ο βαθμός ανταπόκρισης του κράτους, στην επίλυση των ζητημάτων που απασχολούν τους πολίτες, αλλά και η ταχύτητα με την οποία το κάνει, κρίνει και την αποτελεσματικότητα της διοίκησης, αλλά διασφαλίζει και την εφαρμογή των συμφωνηθέντων από όλες τις πλευρές.
Στο σημείο αυτό, θέτω ένα ρητορικό ερώτημα…
Άραγε η ελληνική διοίκηση, διαχρονικά, εφάρμοζε αυτή την βασική φιλοσοφία, ή λάμβανε αποφάσεις, ως επί το πλείστων, με διαφορετικά κριτήρια, μη προσαρμοσμένες στο κοινό-στόχο, δηλαδή τους πολίτες της;
Στην χώρα μας δεν πάσχουμε από νόμους, αλλά από την εφαρμογή τους.
Επικρατεί μια άκρατη πολυπλοκότητα και τις περισσότερες φορές, πολλές διατάξεις μένουν στα συρτάρια, διότι πολύ απλά δεν ήταν εναρμονισμένες με το πνεύμα και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Σαν μάχιμος λογιστής-φοροτεχνικός, μπορώ να απαριθμήσω άπειρες διατάξεις φορολογικές και ασφαλιστικές, οι οποίες δεν έχουν μεγάλο βαθμό ανταπόκρισης από τους πολίτες, καθώς όταν τις εμπνεύστηκε η διοίκηση, αγνόησε να ρωτήσει τους ίδιους τους φορολογούμενους.
Μια άλλη σημαντική παράμετρος, πέραν όσων εκθειάσαμε, είναι και οι χρόνοι που δίνονται στους πολίτες, ώστε να εφαρμόσουν μια κρατική εντολή.
Η διοίκηση, πρέπει να αντιληφθεί ότι όλες οι επιλογές της, δεν μπορούν να αγνοούν τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, δίνοντας πάντα και τον απαραίτητο χρόνο!
ΔΟΥΚΕΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΛΟΓΙΣΤΗΣ-ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ Α’ ΤΑΞΗΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΕΛΟ
