Οικονομική κανονικότητα ή εικονική πραγματικότητα;
Τα πάντα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν ή αλλιώς στο ίδιο έργο θεατές εδώ και δεκαετίες οι Έλληνες πολίτες..
Η κανονικότητα στα οικονομικά δρώμενα της χώρας μας, δεν ήρθε ποτέ στην πραγματικότητα, όπως ποτέ δεν έγινε πράξη η επανάσταση του αυτονοήτου και η σύγκλιση της οικονομίας μας με αυτές των αναπτυγμένων δυτικών κοινωνιών.
Ποιοι θα αναλάβουν τις βαριές ευθύνες για αυτή την κατάσταση όμως;
Η τεχνολογική εξέλιξη, με πρωταγωνιστή την τεχνητή νοημοσύνη, η τάση για ψηφιοποίηση, καθώς και οι ραγδαίες γεωπολιτικές και οικονομικές ανακατατάξεις , αποτελούν αδιαμφισβήτητα κρίσιμους παράγοντες, που νομοτελειακά δεν θα μπορούσαν να μην επηρεάσουν σε βάθος την ευμετάβλητη ελληνική οικονομία.
Το ζωτικό ερώτημα που τίθεται από έναν απλό, σκεπτόμενο πολίτη, δεν είναι άλλο, από το εάν αυτοί που μας διοικούν χρόνια τώρα, έθεσαν στέρεες βάσεις για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αλλά και το αν έλαβαν και τις κατάλληλες αποφάσεις, σε συνδυασμό με την εφαρμογή και των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Ο σοφός μας λαός, πάντοτε λέει ότι όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος..
Ας δούμε με νηφαλιότητα τα δεδομένα που υπάρχουν:
- Η ακρίβεια μαστίζει τα ελληνικά νοικοκυριά , ενώ ο ανταγωνισμός και η δομή των αγορών δεν λειτουργούν, κατά τα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
- Οι φορολογικοί νόμοι , παράλληλα με τις χιλιάδες διατάξεις που τους πλαισιώνουν «αλλάζουν σαν τα πουκάμισα», δημιουργώντας ένα γενικό αίσθημα ανασφάλειας, αιφνιδιασμού, αλλά και αποκλείοντας επίδοξους, εγχώριους και ξένους επενδυτές, να κάνουν δουλειές. Παράλληλα οι επιβαρύνσεις σε έμμεσους και άμεσους φόρους είναι αρκετά μεγάλες, σε σύγκριση με ανταγωνιστικές οικονομίες, κάτι το οποίο λειτουργεί σαφώς ως αντικίνητρο.
- Η έλλειψη φορολογικής συνείδησης, ξεκινάει από την εκπαίδευση και σε συνδυασμό με την μη ύπαρξη σαφών κινήτρων για την ελαχιστοποίηση της φοροδιαφυγής και φορ αποφυγής, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα, από την μία εκτεταμένης παρατυπίας και από την άλλη εμπέδωσης από τους πολίτες ότι εφόσον το κράτος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του και αυτοί για να επιβιώσουν, πρέπει να μην εφαρμόζουν, κατά το δυνατόν τους νόμους.
- Η ασφαλιστική και εργασιακή νομοθεσία είναι τόσο δαιδαλώδης, που αν και περιέχει πολλές ευνοϊκές διατάξεις, χάνεται η ουσία και εργοδότες και εργαζόμενοι, λειτουργούν σε ένα μόνιμο καθεστώς φόβου και ανασφάλειας. Θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες παραδείγματα που εμείς οι λογιστές διακρίνουμε σε καθημερινή βάση από το μέτωπο των εργασιακών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι για να κάνει ένας εργοδότης μια επείγουσα πρόσληψη, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα προλάβει να το πράξει, διότι ζητούνται πάρα πολλά και τεχνικά στοιχεία και έτσι θα κινδυνεύει με ένα υπέρογκο πρόστιμο.
- Η υγεία και η παιδεία δεν θα έπρεπε, στο βαθμό που συμβαίνει να αποτελούν αντικείμενα εκτεταμένων οικονομικών συναλλαγών.
Οι ευθύνες που βαρύνουν τους διοικούντες είναι βαριές..
Η ψηφιακή γραφειοκρατία δεν μπορεί να είναι το μέλλον της ελληνικής οικονομίας..
ΔΟΥΚΕΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΛΟΓΙΣΤΗΣ-ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ Α’ ΤΑΞΗΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΕΛΟ
