Πέμπτη, 5 Δεκεμβρίου, 2024

    Μήπως έφτασε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων και πιθανώς αλλαγών για τα μικρομεσαία λογιστικά γραφεία; Σκέψεις και προβληματισμοί!

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

    Αναστάσιος Δουκέρης
    Αναστάσιος Δουκέρης
    Λογιστής - Φοροτεχνικός Α' Τάξης | Σύμβουλος επιχειρήσεων & ιδιωτών | Αρθρογράφος/Υπεύθυνος σύνταξης taxvoice.gr | Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογιστών - Οικονομολόγων

     

    Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων και ριζικών αλλαγών, έφτασε για τα λογιστικά γραφεία της χώρας και ειδικά για τα μικρομεσαία, τα οποία αποτελούν και τη συντριπτική πλειονότητα.

    Η έλευση των ηλεκτρονικών βιβλίων στη ζωή μας, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, που σε συνδυασμό με την μετάβαση σε μια νέα ψηφιακή εποχή, καθιστούν από μέρους μας αναγκαία, μια ομαλή, αλλά και γρήγορη σχετικά, προσαρμογή, σε ένα αναμορφωμένο και διαφοροποιημένο πλαίσιο λειτουργίας και οργάνωσης.

    Η ριζική αλλαγή φιλοσοφίας και τρόπου δράσης, κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι, αποτελεί όμως κατά την άποψή μου, μονόδρομο, ώστε το μικρομεσαίο λογιστικό γραφείο του μέλλοντος, να παραμείνει βιώσιμο οικονομικά, να εδραιωθεί μακροχρόνια σε μια συνεχώς εξελισσόμενη και απαιτητική αγορά, αλλά και να μπορέσει να σταθεί απέναντι στον ανταγωνισμό με τις μεγαλύτερες οντότητες του κλάδου.

    Η απάντηση λοιπόν στις σύγχρονες προκλήσεις εκ μέρους των μικρών παικτών της αγοράς, στην οποία διαδραματίζουμε καθοριστικό ρόλο, δεν μπορεί να είναι άλλη, παρά η αναδιοργάνωση, η σύναψη στρατηγικών συνεργασιών, αλλά και η στοχευμένη δράση σε εξειδικευμένους τομείς και όχι κατ’ ανάγκη η μεγέθυνσή τους, αν οι ίδιοι δεν το επιθυμούν.

    Τα τελευταία χρόνια, πολλά έχουν ακουστεί από ανώτατα κυβερνητικά στελέχη όλων των παρατάξεων που άσκησαν διοίκηση, περί ανάγκης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να μεγαλώσουν, έχοντας και τα αντίστοιχα φορολογικά, ασφαλιστικά και αναπτυξιακά οφέλη, σαν κίνητρο για να το πράξουν.

    Η προσέγγιση αυτή, αποτελεί μια άποψη, που όπως όλες οι απόψεις σε μια δημοκρατική κοινωνία, είναι σεβαστή, πλην όμως δεν είναι και δε πρέπει να είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη επιβίωσης μιας μικρής επιχείρησης στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο πλέον περιβάλλον.

    Επαναφέροντας τους προβληματισμούς μου, στο επίπεδο των μικρών λογιστικών γραφείων, τα οποία οργανωτικά και ανταγωνιστικά βρίσκονται σε πιο δύσκολη θέση, σε σχέση με τα αντίστοιχα μεγαλύτερου μεγέθους, θεωρώ πως η κατεύθυνση που πρέπει να σκεφτούν σοβαρά να ακολουθήσουν μακροχρόνια, έχει τα εξής σενάρια:

    Σενάριο πρώτο:

    Διατήρηση της υφιστάμενης δομής και οργανωτικής τους λειτουργίας:

    Το σενάριο αυτό είναι το πλέον επίπονο, καθώς το μικρό γραφείο με βασικό πυρήνα τον λογιστή-επιχειρηματία και ίσως μικρό αριθμό προσωπικού, θα αδυνατεί να παρακολουθήσει τις ραγδαία μεταβαλλόμενες εξελίξεις και αλλαγές στον κλάδο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, να περιορίσει τον αριθμό των πελατών που εξυπηρετεί, να μη μπορεί να προσφέρει ευρεία γκάμα υπηρεσιών και εν τέλει πιθανόν να συρρικνωθεί οικονομικά, αν δεν καταφέρει να αυξήσει τις τιμές του.

    Στο σημείο αυτό, αξίζει να εστιάσουμε και στον παράγοντα της ψυχολογικής κόπωσης, που θα είναι ανασταλτικός, για τις όποιες προσπάθειες στο να σταθεί η επιχείρηση αυτή στην αγορά. Τέλος ένα πιθανό πλεονέκτημα της προσέγγισης αυτής, θα μπορούσε να είναι η στρατηγική στόχευση του επιχειρηματία, ως προς την εξειδίκευση σε συγκεκριμένους τομείς, ώστε να εμπεδωθεί αυτό στην αγορά (π.χ. ΚΕΦ φορολογικών υπηρεσιών και διεκπεραιώσεων).

    Σενάριο δεύτερο:

    Το μικρό λογιστικό γραφείο, κάνει τις κατάλληλες ενέργειες, τόσο σε επίπεδο οργάνωσης, προσλαμβάνοντας και το απαραίτητο προσωπικό, όσο και σε επίπεδο συνεργασιών με άλλους επαγγελματίες της αγοράς και καταφέρνει σαν οντότητα να μεγαλώσει, διατηρώντας σαν βάση το λογιστή-επιχειρηματία-ιδρυτή, αλλά παράλληλα επεκτείνει τις δραστηριότητες του, καλύπτει μεγαλύτερο φάσμα προσφερόμενων υπηρεσιών και καταλαμβάνει ένα πιο διευρυμένο μερίδιο αγοράς.

    Πέραν όλων των παραπάνω, το νέας πνοής αυτό γραφείο, καταφέρνει και εξειδικεύεται σε ακόμα περισσότερους και πιο απαιτητικούς τομείς, δημιουργεί οικονομίες κλίμακας, αλλά και αποκεντρώνει αρμοδιότητες και ευθύνες.

    Σενάριο τρίτο:

    Το μικρομεσαίο γραφείο, έχοντας αναπτύξει ένα ευρύ δίκτυο συνεργατών και χτίζοντας μαζί τους μια μακροχρόνια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίας αποκόμισης οφελών, αποφασίζει να μεγεθυνθεί είτε μέσω συγχώνευσης-απορρόφησης, είτε μέσα από τη δημιουργία μιας νέας μεγαλύτερης σε μέγεθος οντότητας, υπό την μορφή εταιρίας.

    Με αυτή την οπτική, η νέα οντότητα, αλλάζει ριζικά τόσο τρόπο λειτουργίας και δράσης, όσο και στρατηγική κατεύθυνση και στόχευση.

    Αποτελεί πλέον, μεγαλύτερο παίκτη στην αγορά και απολαμβάνει όλα τα αντίστοιχα οφέλη, αλλά και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις.

    Κλείνοντας το σημερινό μου άρθρο, θα ήθελα να τονίσω πως οι σκέψεις που μοιράστηκα μαζί σας, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν πανάκεια, αλλά και δε διεκδικούν το αλάθητο.

    Θεωρώ όμως πως θα αποτελέσουν τροφή για σκέψη και δημιουργικό διάλογο, όλων των δυνάμεων του κλάδου και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο όφελος.

    Σε επόμενο άρθρο μου θα πω ανοιχτά την άποψή μου για το νέο καθεστώς των ηλεκτρονικών βιβλίων, προσεγγίζοντας το θέμα με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα, χωρίς δογματισμούς και πάντα όμως με την υποκειμενική ματιά μου.

    Καλή δύναμη σε όλους τους συναδέλφους!

    Πηγή: taxheaven.gr

    Αναστάσιος Δουκέρης

    Λογιστής - Φοροτεχνικός Α' Τάξης | Σύμβουλος επιχειρήσεων & ιδιωτών | Αρθρογράφος/Υπεύθυνος σύνταξης taxvoice.gr | Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογιστών - Οικονομολόγων

    - Advertisement -spot_img

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

    ~ Διαφήμιση ~spot_img

    ΝΕΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ