Οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών ωφελούν τελικά το δημόσιο;
Η κατάσχεση των τραπεζικών λογαριασμών από το δημόσιο εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά στην διάρκεια της παρατεταμένης κρίσης στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και αποφασίσθηκε σαν μέτρο για την διασφάλιση των συμφερόντων του δημοσίου .
Ήταν μία περίοδος όπου οι επιχειρήσεις έκλειναν η μία μετά την άλλη, τα πάντα κατέρρεαν και γενικότερα ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος και για την χώρα ,ενώ η επόμενη μέρα φαινόταν πολύ μακριά και αυτός ήταν ένας τρόπος άμυνας του δημοσίου για να εξασφαλίσει έστω και ένα μικρό ποσό πριν κλείσει η επιχείρηση.
Το αν το μέτρο απέδωσε έσοδα στο δημόσιο είναι κάτι που οι αρμόδιοι γνωρίζουν καλύτερα απο εμάς,προβλήματα πάντως σε επιχειρήσεις στα φυσικά πρόσωπα και στα νοικοκυριά δημιούργησε πολλά .
Ας πάμε όμως στο 2022 που τα πράγματα δείχνουν ότι βγαίνουμε από το σκοτεινό τούνελ που είμαστε τόσα χρόνια και έχει αρχίσει η επανεκκίνηση της αγοράς και της οικονομίας.
Στο σημείο αυτό πρέπει να παρατηρήσουμε ότι όσες επιχειρήσεις παρέμειναν στην αγορά ακόμη και με οφειλές και κατάφεραν να συνεχίσουν να λειτουργούν και αυτή τη στιγμή περιμένουν τούς ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ με δημόσιο και τράπεζες για να πληρώσουν τις οφειλές τους να τις εντάξουν στο cash flow τους και να προχωρήσουν και αυτές μπροστά.
Όλες αυτές οι επιχειρήσεις παράγουν έργο, απασχολούν προσωπικό και προσπαθούν να παραμείνουν ενεργές μέσα σε ένα πλαίσιο το οποίο έχει βομβαρδισθεί από τον covid 19, την ενεργειακή κρίση και όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν αυτή την στιγμή, που οφείλονται σε απρόσμενα παγκόσμια γεγονότα .
Είναι λοιπόν απόλυτα λογικό να έχουν προβλήματα ρευστότητας και να καθυστερούν πληρωμές αφού οι εισπράξεις τους έχουν σοβαρές καθυστερήσεις και τα cash flow και τα budget τους έχουν σημαντικές υστερήσεις και αποκλίσεις.
Αυτή την στιγμή μία δέσμευση λογαριασμού τις οδηγεί σε ξαφνικό θάνατο, με όσες συνέπειες έχει αυτό για την επιχείρηση , για τους εργαζόμενους , για τους προμηθευτές , άλλα κυρίως για το δημόσιο που την επέβαλε, το οποίο με τον ξαφνικό θάνατο της επιχείρησης σίγουρα θα χάσει τα χρήματα του.
Υπάρχει και κάτι πολύ παράδοξο το οποίο λέει ότι στην περίπτωση που ρυθμίσουν τις οφειλές τους, το ποσό δέσμευσης παραμένει μέχρι την εξόφληση του 75% της οφειλής, ενώ η περίπτωση για μείωση του ποσοστού είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί κυρίως λόγω του αυστηρού νομοθετικού πλαισίου που ισχύει .
Δημιουργείται όμως εύλογα το εξής ερώτημα:
Μια επιχείρηση χρειάζεται κεφάλαιο για να λειτουργήσει ώστε να καλύψει τις σταθερές και μεταβλητές δαπάνες.
Αυτής της μορφής η δέσμευση την οδηγεί μαθηματικά σε κλείσιμο και αφήνει εργαζόμενους απλήρωτους και στην συνέχεια άνεργους , άρα αυξάνει την ανεργία, αφήνει προμηθευτές απλήρωτους, άρα δημιουργεί προβλήματα και σε άλλες επιχειρήσεις, αλλά παράλληλα και το δημόσιο είναι σίγουρο ότι θα χάσει τα χρήματα του, αφού μία επιχείρηση που δεν παράγει έργο φυσικά δεν μπορεί να πουλήσει, να εισπράξει και να πληρώσει.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα αν θα έπρεπε η διοίκηση να τροποποιήσει την νομοθεσία σε συσχετισμό με τις ρυθμίσεις, δηλαδή αυτό το 75% να σταματά να ισχύει μόλις ρυθμίσει η επιχείρηση.
Επίσης μήπως πρέπει να επανέλθουν οι 120 δόσεις ή ίσως να γίνουν και 150 ώστε να μπορέσει να εισπράττει το δημόσιο λιγότερα μέν αλλά σίγουρα.
Και κάτι τελευταίο πολύ σημαντικό όμως…
Ένα πολύ σημαντικό βήμα και έργο για την ρύθμιση των οφειλών είναι το εργαλείο του εξωδικαστικού συμβιβασμού που ουσιαστικά είναι η τελευταία ευκαιρία για να σωθούν οι επιχειρήσεις.
Είναι μια εξαιρετική πρωτοβουλία που μπορεί να λύσει πάρα πολλά προβλήματα στην διάσωση και επανεκκίνηση των επιχειρήσεων.
Όμως αν μία επιχείρηση ενταχθεί στην ρύθμιση δεν θα πρέπει να σταματά αυτή η δέσμευση λογαριασμού ;
Πώς θα μπορέσει να εφαρμόσει την ρύθμιση αν έχει δεσμευμένο Λογαριασμό ;
Πως θα μπορέσει να αξιοποιήσει την τελευταία ευκαιρία, όταν δεν μπορεί να λειτουργήσει λόγω της δέσμευσης;
Πιστεύουμε ότι η Διοίκηση που αποδεικνύει καθημερινά ότι θέλει να λύνει τα προβλήματα θα αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και θα ρυθμίσει το θέμα αυτό το οποίο κατά την άποψη μας είναι πολύ σημαντικό .
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ :
- Δεν γίνεται κατάσχεση ακινήτων και κατάσχεση κινητών στα χέρια του οφειλέτη, εναντίον αυτών των οφειλετών που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές ) συνολικού ποσού πεντακοσίων (500) ευρώ, πλην του μέτρου της κατάσχεσης στα χέρια τρίτων. Στο ποσό δεν περιλαμβάνονται οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, οι τόκοι εκπρόθεσμης καταβολής ή και πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής.
- Το ελάχιστο ποσό για το οποίο δεν επιτρέπεται η επιβολή κατάσχεσης επί μισθών, συντάξεων ή ασφαλιστικών βοηθημάτων οφειλετών του Δημοσίου; Προσδιορίζεται ως εξής : Θα πρέπει το συνολικό ποσό αυτών μηνιαίως, αφαιρουμένων των υποχρεωτικών εισφορών να είναι μικρότερο των χιλίων (1.000) ευρώ, στις περιπτώσεις δε που υπερβαίνει το ποσόν αυτό επιτρέπεται η κατάσχεση για τα χρέη προς το Δημόσιο επί του ½ του υπερβάλλοντος ποσού των χιλίων (1.000) ευρώ και μέχρι του ποσού των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ, καθώς και επί του συνόλου του υπερβάλλοντος ποσού των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
- Το Ελάχιστο ποσό κατάθεσης σε πιστωτικό ίδρυμα, το οποίο είναι ακατάσχετο μέχρι του ποσού των χιλίων διακοσίων πενήντα (1.250) ευρώ, μηνιαίως, για κάθε φυσικό πρόσωπο και σε ένα μόνο πιστωτικό ίδρυμα.
- Η άρση κατασχέσεων στα χέρια τρίτων μπορεί να αρθεί εφόσον με βάση τις οδηγίες της ΑΑΔΕ στις παρακάτω περιπτώσεις: α) Αν Εξοφληθεί ή διαγραφεί το ποσόν για το οποίο εκδόθηκε το κατασχετήριο στα χέρια τρίτου. β) Αν έχει υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης τμηματικής καταβολής οφειλών του άρθρου 51 του ν. 4305/2014 (Α’ 237), το οποίο τηρείται και συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
- έχει εξοφληθεί ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) της αρχικής βασικής ρυθμιζόμενης οφειλής
• έχει υποβληθεί σχετική αίτηση από τον οφειλέτη,
• έχει εξεταστεί, κατά περίπτωση, η συνδρομή των προϋποθέσεων υπαγωγής στη ρύθμιση και μη απώλειας αυτής, όπως ορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 51 του ν. 4305/2014,
• η επιβληθείσα κατάσχεση αφορά αποκλειστικά σε χρέη που έχουν υπαχθεί και εξοφληθεί στο πλαίσιο των διατάξεων της ρύθμισης του ν. 4305/2014 και δεν περιλαμβάνει άλλα χρέη που δεν έχουν εξοφληθεί.
γ) Έχει υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης βάσει των διατάξεων των άρθρων 1 έως 17 του ν. 4321/2015 (Α’32) «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας» και συντρέχουν σωρευτικά οι παρακάτω προϋποθέσεις:
• έχει εξοφληθεί ποσοστό 25% της αρχικής βασικής ρυθμιζόμενης οφειλής πριν από οποιαδήποτε απαλλαγή, στο οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται το ποσόν της προκαταβολής του άρθρου 15 του ν. 4321/2015,
• έχει υποβληθεί σχετική αίτηση από τον οφειλέτη,
• έχει εξεταστεί, κατά περίπτωση, η συνδρομή των προϋποθέσεων υπαγωγής στη ρύθμιση και μη απώλειας αυτής,
• η επιβληθείσα κατάσχεση αφορά αποκλειστικά σε χρέη που έχουν υπαχθεί και εξοφληθεί στο πλαίσιο των διατάξεων του ν. 4321/2015 και δεν περιλαμβάνει άλλα χρέη που δεν έχουν εξοφληθεί. Λοιπές επιβληθείσες κατασχέσεις στα χέρια τρίτων για τις οποίες δεν συντρέχουν οι ανωτέρω προϋποθέσεις, δεν αίρονται.
* Η κατάσχεση στα χέρια τρίτων μπορεί να περιορισθεί σε μικρότερο ποσό ή ποσοστό, μετά από αιτιολογημένη απόφαση του οργάνου που την επέβαλε (Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. ή Ελεγκτικού Κέντρου, της Επιχειρησιακής Μονάδας Είσπραξης), κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος.
..
