Τα συμπεράσματα του νέου φορολογικού ως προς την τεκμαρτή φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων – Η έννοια της μαχητότητας – Παραδείγματα!

Τα συμπεράσματα του νέου φορολογικού ως προς την τεκμαρτή φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων – Η έννοια της μαχητότητας – Παραδείγματα:

Δεκτό κατά πλειοψηφία έγινε επί της αρχής και επί των άρθρων, το σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών «Μέτρα για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής».

Υπενθυμίζεται πως στο νομοσχέδιο ενσωματώθηκαν τέσσερις αλλαγές και νομοτεχνικές βελτιώσεις της τελευταίας στιγμής, τις οποίες ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών, Κωστής Χατζηδάκης.

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά, να δούμε τελικά τι τελικά θα ισχύσει, ως προς την τεκμαρτή φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών. Το φορολογικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει και άλλες δράσεις, όμως εμείς με το παρόν άρθρο, θα συνοψίσουμε τις αλλαγές που θα ισχύσουν για τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.

Πλέον, περίπου 730.000 ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι θα έχουν ένα μίνιμουμ τεκμαρτό εισόδημα. Επομένως, αν τα πραγματικά εισοδήματα βάσει των βιβλίων είναι μικρότερα από το τεκμαρτό ποσό, θα φορολογηθούν με βάση το τεκμαρτό.

Με το νέο πλαίσιο, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι θα φορολογούνται, κατ’ ελάχιστον με μια ειδική κλίμακα τεκμαρτού εισοδήματος, που θα ισχύσει το 2024 για το εισοδήματα του 2023. Ουσιαστικά, το όλο πλαίσιο αφορά, όσους και όσες δηλώνουν κέρδη λιγότερα από τον κατώτερο μισθό, που πλέον μπαίνει ως κατώτατο όριο εισοδήματος. Θα υπάρχουν βέβαια μεταβλητές, ανάλογα με τα χρόνια, το είδος του επαγγέλματος, τους μισθούς που δίνουν στους εργαζομένους τους, με βάση τον τζίρο.

Με τα νέα δεδομένα, κάθε ελεύθερος επαγγελματίας το 2024 θα φορολογηθεί για ελάχιστη επιχειρηματική αμοιβή που μπορεί να φτάσει έως το ποσό των 50.000 ευρώ ως εξής:

• Για τα 3 πρώτα έτη το τεκμαρτό κέρδος θα είναι μηδέν (απαλλαγή)
• Για το 4 έτος (2019), το τεκμαρτό κέρδος θα είναι 3.604 ευρώ (10.920 ευρώ Χ 67% έκπτωση)
• Για το 5 έτος (2018), το τεκμαρτό κέρδος θα είναι 7.316 ευρώ (10.920 ευρώ Χ 33% έκπτωση)
• Για το 6 έτος (2017), το τεκμαρτό κέρδος θα είναι 10.920 ευρώ (η βάση εκκίνησης με βάση τον νέο κατώτατο βασικό μισθό εργαζομένου με την τελευταία ΕΓΣΣΕ, 780,00 Χ 14 μήνες)

Βλέπουμε λοιπόν ότι αρχικά θα υπάρχει απαλλαγή για τους νέους επαγγελματίες και έκπτωση. Τι θα ισχύσει όμως μετά;

Για τους παλαιότερους επαγγελματίες θα υπάρχει προσαύξηση στα έτη άσκησης δραστηριότητας που θα είναι 10% για την κάθε τριετία και με ανώτατο όριο τις τρεις τριετίες δηλαδή 30%. Αναλυτικά:

• Για 7 έως 9 έτη (2014-2016), τεκμαρτό κέρδος 12.012 ευρώ (10.920 ευρώ Χ 10%)
• Για 10 έως 12 έτη (2011-2013), τεκμαρτό κέρδος 13.104 ευρώ (10.920 ευρώ Χ 20%)
• Για 13 και άνω (προ 2010), τεκμαρτό κέρδος 14.196 ευρώ (10.920 ευρώ Χ 30%)

Επίσης πέρα από τα έτη, θα υπάρχει πλέον προσαύξηση για τυχόν υπαλλήλους που διαθέτει η επιχείρηση, όπου βάσει μισθοδοσίας γίνεται προσαύξηση 10% των μισθών με ανώτατο όριο τις 15.000 ευρώ.

Αν υπάρχουν υψηλά έσοδα, το τεκμαρτό πλέον προσαυξάνεται κατά 5% επί της διαφοράς από τον μέσο όρο του κλάδου του με βάση τον ΚΑΔ. Υπήρξε βελτίωση στο αρχικό σχέδιο που προέβλεπε αύξηση 35%, 70% ή 100%. Το μέγιστο τεκμαρτό εισόδημα συνυπολογιζόμενου και του υψηλού τζίρου έχει ως ανώτατο όριο τα 50.000 ευρώ.

• Οι εκπτώσεις

Από τον νέο τρόπο φορολόγησης θα υπάρχουν εκπτώσεις που είναι οι εξής:

Το τεκμήριο μειώνεται κατά 50% στις εξής περιπτώσεις:

1. Επαγγελματίες που παρουσιάζουν αναπηρία 67% έως 79%
2. Επαγγελματίες που ασκούν δραστηριότητα και έχουν την κύρια κατοικία σε οικισμούς με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω από 3.100 κατοίκους
3. Γονείς μονογονεϊκής οικογένειας με ανήλικα τέκνα
4. Γονείς με εξαρτώμενα τέκνα με ποσοστό νοητικής ή σωματικής αναπηρίας τουλάχιστον 67%
5. Γονείς πολύτεκνων οικογενειών
6. Εκμεταλλευτές ταξί με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οχήματος που δεν υπερβαίνει το 25% (αλλαγή της τελευταίας στιγμής)
7. Μείωση του τεκμηρίου σε ποσοστό 67% για όσους ασκούν δραστηριότητα στο 4^ο έτος και 33% για τον 5^ο χρόνο
8. Μειωμένο τεκμαρτό εισόδημα θα έχουν οι επαγγελματίες με εποχική δραστηριότητα όπως π.χ τα κυλικεία στα σχολεία και τα τουριστικά επαγγέλματα. Για αυτές τις περιπτώσεις το ύψος του φορολογητέου τεκμαρτού εισοδήματος θα υπολογίζεται με βάση τον πραγματικό χρόνο δραστηριότητας και συγκεκριμένα με βάση τα δωδεκατημόρια. Π.Χ. για 6 μηνών λειτουργία, το ελάχιστο ποσό θα μειώνεται στο μισό, δηλαδή για 6/12.
9. Το τεκμήριο μειώνεται για όσους επαγγελματίες αποκτούν εισόδημα από μισθούς, συντάξεις ή από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα καθώς τα ποσά αυτά θα συνυπολογίζονται για την κάλυψη του τεκμηρίου. Για παράδειγμα, αν το τεκμήριο για έναν επαγγελματία προσδιορίζεται στις 14.196 ευρώ και ο ίδιος έχει εισόδημα από μισθούς 6.000 ευρώ, το τεκμήριο μειώνεται στις 8.196 ευρώ (14.196-6000).

• Οι εξαιρέσεις ή απαλλαγές

Εξαιρούνται του μέτρου της τεκμαρτής φορολόγησης οι εξής περιπτώσεις:

1. Οι αγρότες
2. Οι επαγγελματίες που παρουσιάζουν αναπηρία ίση ή μεγαλύτερη του 80%
3. Τα καφενεία σε χωριά με λιγότερους από 500 κατοίκους και σε νησιά κάτω από 3.100 κατοίκους. Αφορά 1.800 επιχειρήσεις όπου τα προσδοκώμενα έσοδα ήταν και είναι περιορισμένα (αλλαγή της τελευταίας στιγμής)
4. Οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι που συνεργάζονται σε έως 2 εταιρείες. Είναι κάτι αντίστοιχο με τους εργαζομένους με «μπλοκάκι» (αλλαγή της τελευταίας στιγμής)
5. Οι επαγγελματίες με δραστηριότητα έως τρία έτη (νέοι στο επάγγελμα)

• Εξαίρεση από την προσαύξηση του τεκμηρίου με βάση τον τζίρο θα έχουν τα περίπτερα αλλά μόνο όσον αφορά το κομμάτι του τζίρου που προέρχεται από πωλήσεις καπνοβιομηχανικών προϊόντων (τσιγάρα, λοιπά καπνικά προϊόντα). Αφορά τους υπόχρεους με Κ.Α.Δ «εκμετάλλευση ψιλικών ειδών γενικά 47.19.10.01)», «εκμετάλλευση περιπτέρου με Κ.Α.Δ 47.26» και «λιανικό εμπόριο προϊόντων καπνού σε εξειδικευμένα καταστήματα με Κ.Α.Δ 47,26», για τον προσδιορισμό του ετήσιου κύκλου εργασιών του υπόχρεου και τον προσδιορισμό του μέσου όρου του ετήσιου κύκλου εργασιών του Κ.Α.Δ δεν λαμβάνονται υπόψη οι πωλήσεις καπνοβιομηχανικών προϊόντων της περ. α’ της παρ.4 του άρθρου 30 του κώδικα Φ.Π.Α (Ν.2859/2000).

Για τους υπόχρεους με Κ.Α.Δ 47.19.10.01, 47.19.10.02 «εκμετάλλευση καταστήματος ψιλικών ειδών γενικά» ως μέσος όρος της περ. γ’, λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος ετήσιου κύκλου εργασιών του συνόλου των επιτηδευματιών με τους δύο αυτούς Κ.Α.Δ, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι επιτηδευματίες με μηδενικό κύκλο εργασιών. Για την εύρεση του μέσου όρου ετήσιου κύκλου εργασιών των επιτηδευματιών με τους λοιπούς τεταρτοβάθμιους Κ.Α.Δ υπό τον Κ.Α.Δ 47.19, πλην των Κ.Α.Δ 47.19.10.01, 47.19.10.02, δεν λαμβάνονται υπόψη οι επιτηδευματίες με Κ.Α.Δ Κ.Α.Δ 47.19.10.01 και 47.19.10.02.

• Οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι που συμβάλλονται σε έως δύο ασφαλιστικές επιχειρήσεις και θα πρέπει να δηλώνουν ως έδρα την οικία τους ανήκουν πλέον στις εξαιρέσεις (αλλαγή της τελευταίας στιγμής).
• Η μαχητότητα του τεκμηρίου

Με αφορμή την ψήφιση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, μία από τις διατάξεις που περιλαμβάνει, δίνει τη δυνατότητα στην ατομική επιχείρηση να ζητήσει να εξαιρεθεί από τον νέο τεκμαρτό τρόπο υπολογισμού. Τι σημαίνει όμως στην πράξη η «μαχητότητα»;

Στην ουσία ζητείται από την φορολογική αρχή να προβεί σε έλεγχο της επιχείρησης. Στο παρόν άρθρο θα πούμε λίγα πράγματα για τον έλεγχο.

→ Η έννοια του φορολογικού ελέγχου

Ως φορολογικός έλεγχος νοείται κάθε διαδικασία εξέτασης, από ελεγκτές δημόσιων φορολογικών υπηρεσιών, του βαθμού με τον οποίο ο φορολογούμενος έχει δηλώσει ορθά τα εισοδήματα και τα περιουσιακά του στοιχεία, βάσει της ισχύουσας φορολογικής νομοθεσίας).

Επιπρόσθετα, ο φορολογικός έλεγχος εξετάζει την ακρίβεια των υποβληθέντων φορολογικών εγγράφων, έτσι ώστε οι ελεγκτές να έχουν τη δυνατότητα επιβεβαίωσης του φόρου οφειλής. Ο φορολογικός έλεγχος αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία, μέσω της οποίας οι ελεγκτές καλούνται, μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες, να διαπιστώσουν τον βαθμό που ο φορολογούμενος εκπληρώνει ορθά τις φορολογικές του υποχρεώσεις.

Βασικός σκοπός των φορολογικών ελέγχων είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, με τον νομοθέτη να καθιερώνει τη διενέργεια φορολογικών ελέγχων για να διαπιστωθεί η εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων των οικονομικών οντοτήτων, σε συνδυασμό με την έκδοση εντολής φορολογικού ελέγχου σύμφωνα με τις νομικές διατάξεις. Στόχος των φορολογικών ελέγχων είναι η δημιουργία ενός αποτελεσματικού οικονομικού συστήματος, το οποίο συμβάλλει στα εξής

• Αύξηση δημοσίων εσόδων
• Επιτάχυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης
• Δίκαιη κατανομή φορολογικών επιβαρύνσεων στο γενικό πληθυσμό
• Συμμόρφωση φορολογούμενων πολιτών

Η διενέργεια φορολογικών ελέγχων είναι το πιο σημαντικό μέσο που διαθέτει η φορολογική διοίκηση για να επιτύχει την αύξηση εσόδων στον κρατικό προϋπολογισμό. Επίσης, ο φορολογικός έλεγχος εκτός από δημοσιονομικό εργαλείο εξασφάλισης του κύριου δημόσιου εισοδήματος, διενεργούμενος βάσει της νομοθεσίας, συμβάλλει στην διασφάλιση της φορολογικής δικαιοσύνης και στην διατήρηση της οικονομικής και κοινωνικής ισορροπίας.

Ο έλεγχος από τη φορολογική αρχή μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε επιχείρηση, ανεξαρτήτως εάν φοροδιαφεύγει ή όχι. Το ποιος θα κληθεί από τη φορολογική αρχή για να αιτιολογήσει τα εισοδήματά του δεν μπορεί να προσδιοριστεί εκ των προτέρων. Για παράδειγμα, ένας φορολογικός έλεγχος μπορεί να ξεκινήσει κατόπιν καταγγελίας (επώνυμης ή ανώνυμης), επομένως η επιχείρηση δεν μπορεί να το γνωρίζει εκ των προτέρων ώστε να προλάβει την έναρξη του ελέγχου.

Το βασικό στοιχείο που θα πρέπει να έχει μια επιχείρηση, είναι η σωστή οργάνωση. Θα πρέπει συμμορφώνεται επακριβώς με το γράμμα του νόμου. Η φορολογική αρχή μπορεί να προχωρήσει σε προκαταρκτικό έλεγχο με βάση δημοσιευμένα στοιχεία της επιχείρησης, πληροφορίες από τα τραπεζικά ιδρύματα κτλ. Εάν πειστεί η φορολογική αρχή ότι δεν υπάρχουν υπόνοιες τέλεσης φορολογικών παραβάσεων, μπορεί να μην προχωρήσει στην έκδοση εντολής ελέγχου. Ακόμη όμως και αν υπάρξει τελικά φορολογικός έλεγχος, η σωστή οργάνωση μιας επιχείρησης και γενικά η ορθή λειτουργία του λογιστηρίου, θα οδηγήσει στην αποφυγή πληρωμής μεγάλων φόρων και προστίμων.

Η φορολογική αρχή, στο πλαίσιο του διενεργούμενου από αυτήν ελέγχου, κοινοποιεί στην επιχείρηση αίτημα, με το οποίο της ζητά να παρέχει εγγράφως πληροφορίες. Ενδεικτικά, η φορολογική αρχή μπορεί να ζητήσει τη δικαιολόγηση των δηλωθέντων εισοδημάτων, την απόδειξη των δαπανών της επιχείρησης, να ελέγξει συναλλαγές με συνδεδεμένες επιχειρήσεις, να κάνει έλεγχο «κλειστής αποθήκης» κ.τ.λ. Η επιχείρηση δια του εκπροσώπου της (διαχειριστής, ιδιοκτήτης, εξουσιοδοτημένος λογιστής κ.ά.), απαντά στο αίτημα με υπομνήματα και προσκομίζοντας τα απαραίτητα αποδεικτικά έγγραφα, εντός της προθεσμίας που της θέτει η φορολογική διοίκηση. Είναι πολύ κρίσιμο το στάδιο αυτό και η σωστή εκπροσώπηση. Πρέπει να επεξηγηθούν πλήρως όλα όσα μπορεί να θεωρηθούν ύποπτα από τους ελεγκτές που έχουν οριστεί και χειρίζονται τον έλεγχο.

Εφόσον η φορολογική αρχή και οι ελεγκτές της, δεχτούν τους ισχυρισμούς της επιχείρησης, ο έλεγχος «κλείνει» και πληρώνονται τα τυχόν ποσά φόρων που έχουν προκύψει από τον έλεγχο. Υπάρχει περίπτωση να «κλείσει» ο έλεγχος χωρίς καμία χρέωση (πράγμα σπάνιο).

Σε περίπτωση που η φορολογική αρχή δεν πείθεται από τους ισχυρισμούς του φορολογούμενου ή της ελεγχόμενης επιχείρησης, θεωρεί δηλαδή ότι δεν έχει τηρηθεί η φορολογική νομοθεσία, της κοινοποιεί σημείωμα των διαπιστώσεων (πόρισμα του ελέγχου) μαζί με τον προσωρινό προσδιορισμό φόρου. Η ελεγχόμενη επιχείρηση εντός προθεσμίας 20 ημερών θα πρέπει να απαντήσει εγγράφως, πλήρως αιτιολογημένα και με σαφήνεια, τις θέσεις της ώστε να πετύχει την «ανατροπή» της απόφασης και του προσδιορισμού του φόρου. Η ελεγκτική αρχή επεξεργάζεται τις απόψεις της ελεγχόμενης επιχείρησης και εκδίδει της οριστικές πράξεις επιβολής φόρων και προστίμων.

Κατά το στάδιο αυτό, η επιχείρηση πρέπει να ασκήσει ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εντός 30 ημερών από την επίδοσή τους. Η ενδικοφανής προσφυγή συνιστά απαραίτητο στάδιο πριν την προσφυγή στη διοικητική δικαιοσύνη (Διοικητικά Δικαστήρια). Και στο στάδιο αυτό θα πρέπει η επιχείρηση να αποδείξει τους ισχυρισμούς της και τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό στάδιο γιατί η ισχυρισμοί στο στάδιο αυτό θα μεταφερθούν και στα επόμενα στάδια (π.χ διοικητικά δικαστήρια).

Σε περίπτωση απορριπτικής απόφασης από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) ή εάν δεν υπάρξει απάντηση εντός 120 ημερών από την κατάθεση της ενδικοφανούς προσφυγής από την ΔΕΔ, η επιχείρηση πλέον μπορεί να προσφύγει στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια εντός προθεσμίας 30 ημερών από την κοινοποίηση σε αυτήν της απορριπτικής απόφασης ή από την συμπλήρωση των ανωτέρω 120 ημερών.

Όλα τα ανωτέρω βέβαια δεν είναι χωρίς κόστος. Θα χρειαστεί χρόνος και χρήμα.

→ Πώς μπορεί να ολοκληρωθεί ο έλεγχος χωρίς προσφυγή στα Διοικητικά Δικαστήρια

Ο έλεγχος μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς να χρειαστεί η προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια, μόνο στην περίπτωση που η ελεγκτική αρχή δεχτεί τους ισχυρισμούς της ελεγχόμενης επιχείρησης. Ο έλεγχος τότε ολοκληρώνεται και πληρώνονται τυχόν ποσά φόρων που προκύπτουν ή βέβαια και στην περίπτωση πλήρους αποδοχής των ισχυρισμών της ελεγχόμενης επιχείρησης από την φορολογική αρχή, οπότε μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς καμία χρέωση. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), θα έχει εκδώσει θετική απόφαση υπέρ της ελεγχόμενης επιχείρησης. Στατιστικά, δικαιώνονται επιχειρήσεις σε ποσοστό περίπου 35%.

Ως συμπέρασμα και κλείνοντας το άρθρο, θα θέλαμε να τονίσουμε και πάλι, ότι ο φορολογικός έλεγχος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για να μπορέσει μια επιχείρηση να προβεί η ίδια σε έλεγχο ή όπως εμείς οι λογιστές λέμε στην γλώσσα μας «να προκαλέσει έλεγχο», θα πρέπει να λάβει σοβαρά όλους τους παράγοντες που αναφέρθηκαν. Η σωστή όμως μεθοδολογία, η οργανωμένη αντιμετώπιση, η καλή γνώση της φορολογικής νομοθεσίας, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για τη σωστή αντιμετώπιση του ελέγχου και κατ’ επέκταση της επιβολής φόρων.

Να σημειωθεί, πάντως, ότι εάν αμφισβητηθεί το τεκμαρτό εισόδημα και ζητηθεί έλεγχος ο υπόχρεος πρέπει πρώτα να καταβάλει το φόρο που προκύπτει και στη συνέχεια να αναμένει τα αποτελέσματα του ελέγχου, όπως αναφέρθηκαν ανωτέρω.

• Παραδείγματα

→ Για νέους ελεύθερους επαγγελματίες

Νέος δικηγόρος με έναρξη το 2022, με 6.000 ευρώ δηλωθέν εισόδημα. Θα πληρώσει μειωμένο φόρο 4,5% και συγκεκριμένα θα πληρώσει φόρο 270 ευρώ. Επειδή θεωρείται νέος δεν θα φορολογηθεί με τον νέο τεκμαρτό τρόπο υπολογισμού γιατί ανήκει στις εξαιρέσεις των 3 πρώτων ετών. Θα πληρώσει επομένως φόρο 270 ευρώ.

→ Προσαύξηση λόγω τζίρου 5% επί της διαφοράς (αλλαγή της τελευταίας στιγμής)

Έστω αυτοαπασχολούμενος με ετήσιο τζίρο 40.000 ευρώ υπερβαίνει τον μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών βάσει Κ.Α.Δ π.χ έστω 30.000 ευρώ. Υπερβαίνει επομένως τον μέσο όρο Κ.Α.Δ κατά 10.000 ευρώ. Η προσαύξηση με την αλλαγή κατά 5% (από 35%,70% ή 100%), θα εφαρμοστεί επί του ποσού των 10.000 ευρώ. Άρα έχουμε 10.000 ευρώ Χ 5%. Το τεκμήριο προσαυξάνεται κατά 500 ευρώ.

→ Προσαύξηση λόγω τζίρου και λόγω απασχόλησης προσωπικού

Έστω ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου με έναρξη δραστηριότητας το 1996, με τζίρο 60.000 ευρώ και δήλωση κερδών 15.000 ευρώ. Έστω ότι πλήρωνε μισθοδοσία 10.000 ευρώ. Έστω ο μέσος όρος Κ.Α.Δ ήταν 40.000 ευρώ. Ο φόρος που πλήρωνε ανερχόταν στο ποσό των 2.000 ευρώ. Επίσης πλήρωνε τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ. Γενικό σύνολο φόρου 2.650 ευρώ. Για λόγους ευκολίας δεν θα αναφέρουμε την προκαταβολή φόρου. Θυμίζουμε ότι η προκαταβολή φόρου μειώθηκε στο 27,5% από 55%.

Με το νέο σύστημα φορολόγησης θα έχουμε τα εξής:

• Βάση υπολογισμού 10.920 ευρώ
• Προσαύξηση λόγω ετών 3.376 ευρώ (10.920 Χ 30%)
• Προσαύξηση μισθοδοσίας 1.000 ευρώ (10.000 Χ 10%)
• Προσαύξηση λόγω τζίρου 5% 2.000 ευρώ (60.000 – 40.000 = 20.000 Χ 10%)

Σύνολοo τεκμαρτού εισοδήματος: 17.296 ευρώ και Φόρος : 2.505 ευρώ. Πλέον τέλος επιτηδεύματος 325 ευρώ (650 Χ 50% μείωση). Τελικός Φόρος : 2.830 ευρώ.

Επιβάρυνση: 2.830 (τεκμαρτός τρόπος) – 2.650 (πραγματικά εισοδήματος): 180 ευρώ.

→ Συνταξιούχος με παράλληλη απασχόληση ως ελεύθερος επαγγελματίας

Έστω κάποιος ελεύθερος επαγγελματίας (άγαμος) που με δύο τριετίες. Το τεκμήριο υπολογίζεται σε 13.104 ευρώ (10.920 Χ 20%). Έστω ότι δηλώνει εισόδημα από σύνταξη ύψους 10.000 ευρώ. Το τεκμήριο μειώνεται στα 3.104 ευρώ. Θυμίζουμε ότι ο συνταξιούχος από την 1^η Ιανουαρίου 2024 που θα συνεχίζει να εργάζεται θα δει την κατάργηση της παρακράτησης κατά 30% επί της σύνταξής του. Θα πληρώνει ως ελεύθερος επαγγελματίας αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές κατά 50%.

Στο παράδειγμά μας έστω ότι τα 10.000 ευρώ από σύνταξη το 2022 ήταν μετά την παρακράτηση 30% (ισχύον καθεστώς). Έστω κέρδη 2022 βάση των βιβλίων ήταν 8.000 ευρώ. Ο φόρος που θα πλήρωνε θα ήταν 843 ευρώ. Επίσης θα πλήρωνε και τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ. Σύνολο φόρου 1.493 ευρώ.

Ο φόρος με βάση το νέο σύστημα φορολόγησης θα είναι 900 ευρώ (13.104+10% προσαύξηση μισθοδοσίας. Άρα 14.414 ευρώ). Από το ποσό αυτό αφαιρείται το εισόδημα από σύνταξη 10.000. Η ελάχιστη αμοιβή μετά την αφαίρεση των εισοδημάτων διαμορφώνεται σε 4.414 ευρώ. Άρα 10.000 σύνταξη πλέον 4.414, το συνολικό εισόδημα διαμορφώνεται σε 14.414 ευρώ. Φόρος 1.871 ευρώ. Το τέλος επιτηδεύματος θα είναι πλέον 325 ευρώ. Σύνολο φόρου 2.196 ευρώ. Στην περίπτωσή μας θα έχουμε μια αύξηση 703 ευρώ.

Από την 1^η Ιανουαρίου 2024 καταργείται η παρακράτηση του 30%. Επομένως θα την λαμβάνει στο ακέραιο. Βέβαια θα αλλάξει και ο φόρος.

Μία παγίδα πρόσθετης επιβάρυνσης, πέραν του αυξημένου φόρου που θα κληθούν να πληρώσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι, είναι η συλλογή των αποδείξεων που θα πρέπει συγκεντρώσουν μέχρι το τέλος του έτους και συγκεκριμένα έως την 31^η Δεκεμβρίου 2023. Μέχρι και πέρυσι, το σύνολο των αποδείξεων που όφειλαν να προσκομίσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι υπολογιζόταν με βάση το ύψος των καθαρών κερδών που δήλωναν.

Από φέτος, όμως, θα υπολογίζονται στο τεκμαρτό εισόδημα, όταν αυτό είναι υψηλότερο. Υπερτερεί δηλαδή το τεκμαρτό του πραγματικού εισοδήματος.

Επομένως, σε περίπτωση που το τεκμαρτό εισόδημα υπερτερεί του πραγματικού, υψηλότερα θα είναι και τα ποσά των αποδείξεων που θα πρέπει να συγκεντρώσουν με ηλεκτρονικό τρόπο.

Έστω ελεύθερος επαγγελματίας δήλωσε φέτος εισόδημα βάση των βιβλίων του 8.000 ευρώ. Αν υποθέσουμε ότι τα ίδια ήταν τα εισοδήματά του το 2022, θα έπρεπε να συγκεντρώσει αποδείξεις 2.400 ευρώ (8.000 Χ 30%).

Έστω ο ελεύθερος επαγγελματίας ασκεί τη δραστηριότητα 20 έτη και δεν έχει προσωπικό, τότε με βάση τον νέο τρόπο υπολογισμού θα πρέπει να δηλώσει εισοδήματα 10.920 + 3.276 (30% προσαύξηση 3 τριετιών). Σύνολο εισοδήματος 14.196 ευρώ.

Με βάση το ποσό των 14.196 ευρώ, θα πρέπει να συγκεντρώσει αποδείξεις 4.259 ευρώ. Επομένως μέσα σε 1 μήνα θα πρέπει να «τρέξει» ώστε να συλλέξει επιπλέον αποδείξεις 1.859 ευρώ (4.259 – 2.400).

Αν δεν μπορέσει να τις «μαζέψει», θα πληρώσει πέναλτι φόρου 409 ευρώ (1.859 Χ 22%).

Κλείνοντας, οι «τυχεροί» (με βάση τις αλλαγές της τελευταίας στιγμής), είναι όσοι πήραν κάποια πράγματα έστω την τελευταία στιγμή. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά τα καφενεία σε χωριά έως 500 κατοίκους ή σε νησιά έως 3.100 κατοίκους, τους περιπτεράδες ως προς τα καπνικά προϊόντα, τους οδηγούς ταξί μέχρι ποσοστό 25%. Οι άτυχοι είναι οι επαγγελματίες στις λαϊκές αγορές και βέβαια όλοι οι υπόλοιποι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι. Δυστυχώς, όλοι θα περάσουν το 2024 από το ταμείο ώστε να πληρώσουν επιπλέον φόρους. Τα συμπεράσματα δικά σας…..

ΡΑΓΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΛΟΓΙΣΤΗΣ-ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ Α’ ΤΑΞΗΣ

ΜΕΛΟΣ ΠΑΕΛΟ