«Τα δεδομένα είναι μια συνθήκη ορατότητας, σχεδόν μια
προϋπόθεση ύπαρξης».
Καθ. Stefania Milan, Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ
Μετά την επιτυχημένη συνάντηση της ΠΑ.Ε.Λ.Ο. με τον Υπουργό ψηφιακής Διακυβέρνησης κο. Κυρ. Πιερρακάκη ,συνάγονται οι παρακάτω πληροφορίες σε συνάρτηση με την παγκόσμια πλέον ψηφιακή διακυβέρνηση πληροφοριών .
Όπως κάθε μεγάλο εγχείρημα γνωρίζει η κοινωνία πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε προς όφελος της είτε προς το αντίθετο .
Η Ψηφιακή Εποχή , συχνά γνωστή ως Εποχή της Πληροφορίας , αναφέρεται σε μια ιστορική εποχή και μια οικονομία βασισμένη στην τεχνολογία της πληροφορίας που ξεκίνησε τον εικοστό αιώνα. Χαρακτηρίζεται από μια ταχεία μετάβαση από τη βιομηχανοποιημένη οικονομία που προέκυψε από τη Βιομηχανική Επανάσταση σε μια οικονομία βασισμένη στη γνώση.
Η διαχείριση του ψηφιακού μετασχηματισμού και η δημιουργία της ψηφιακής οικονομίας θέτουν νέες, πολλαπλές προκλήσεις για τις κυβερνήσεις. Αυτές οι προκλήσεις προκύπτουν από το γεγονός ότι η επένδυση σε ψηφιακές τεχνολογίες και μεγάλα δεδομένα απαιτεί νέες ικανότητες από όλους τους παράγοντες της οικονομίας.
Επιπλέον, οι επενδύσεις στον ψηφιακό τομέα από μόνες τους δεν εξασφαλίζουν τα υποσχόμενα ψηφιακά αποτελέσματα. Τέτοιες επενδύσεις πρέπει να συμπληρωθούν με την ευθυγράμμιση με νέες αναπτυξιακές στρατηγικές, νέες πολιτικές, νέες δεξιότητες και νέους θεσμούς όπου το κράτος πρέπει να διαδραματίσει νέους ρόλους.
Η άνοδος των δεδομένων και των ψηφιακών τεχνολογιών μεταμορφώνουν γρήγορα τις οικονομίες και τις κοινωνίες, με τεράστιες επιπτώσεις στις καθημερινές λειτουργίες των κρατών.
Οι κυβερνήσεις του εικοστού πρώτου αιώνα πρέπει να συμβαδίζουν με τις αυξανόμενες προσδοκίες των πολιτών τους, να διαχειρίζονται την αυξανόμενη πίεση στους προϋπολογισμούς τους και να αντιδρούν σε νέες προκλήσεις πολιτικής.
Οποιαδήποτε αποτυχία προσαρμογής σε αυτό το νέο και μεταβαλλόμενο περιβάλλον θα μπορούσε να τις εκθέσει σε επιζήμιους κινδύνους και, κατά συνέπεια, σε μείωση της εμπιστοσύνης του κοινού.
Η παροχή δημόσιων υπηρεσιών που προσφέρονται μέσω των δυνατοτήτων της ψηφιακής τεχνολογίας και δεδομένων αποτελεί πρόκληση για κάθε κράτος.
Η επίτευξη ωριμότητας ψηφιακού κράτους απαιτεί ολιστικό, ολοκληρωμένο μετασχηματισμό από το εσωτερικό και σε όλο τον μηχανισμό..
Περιλαμβάνει την αναμόρφωση της κουλτούρας, των ικανοτήτων των οργανισμών (συμπεριλαμβανομένων των ταλέντων, των δεξιοτήτων και των πόρων) και της διακυβέρνησης για την υποστήριξη προσεγγίσεων με επίκεντρο τον χρήστη, την ευελιξία, ολοκλήρωση και συνοχή για το σχεδιασμό και την παροχή ποιοτικών δημόσιων υπηρεσιών που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πολιτών και των επιχειρήσεων.
Οι κοινωνίες έχουν ανάγκη από έναν δημόσιο τομέα που:
→ αναγνωρίζει τα δεδομένα ως βασικό στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο με καθορισμένη την αξία τους και μετρημένο τον αντίκτυπό τους
→ αντικατοπτρίζει τις ενεργές προσπάθειες για την άρση των εμποδίων στη διαχείριση, την κοινή χρήση και την επαναχρησιμοποίηση δεδομένων
→ εφαρμόζει δεδομένα για να μεταμορφώσει το σχεδιασμό, την παράδοση και την παρακολούθηση των δημόσιων πολιτικών και υπηρεσιών
→ εκτιμά τις προσπάθειες για ανοιχτή δημοσίευση δεδομένων όσο και τη χρήση δεδομένων μεταξύ και εντός των οργανισμών του δημόσιου τομέα.( Έκθεση ΟΟΣΑ)
Ο αντίκτυπος της ψηφιακής διακυβέρνησης στην ευημερία των πολιτών
Οι χώρες που δεσμεύονται σε μια ψηφιακή κυβερνητική ατζέντα μπορούν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα για τους πολίτες τους χρησιμοποιώντας ψηφιακό, δεδομένα και τεχνολογία για να υποστηρίξουν τις ακόλουθες προσπάθειες για να γίνουν πιο ανταποκρινόμενες, προστατευτικές και αξιόπιστες.
- Οι κυβερνήσεις που ανταποκρίνονται…
… εμπλέκουν τους ανθρώπους σε όλο τον κύκλο ζωής του σχεδιασμού και της παράδοσης για να διασφαλιστεί ότι οι ανάγκες τους έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται κατανοητές
… προσεγγίζουν προληπτικά το μέρος όπου οι άνθρωποι περνούν χρόνο (τόσο σε διαδικτυακές όσο και εκτός σύνδεσης κοινότητες) και να τους εμπλέκουν στο σχεδιασμό και την παροχή υπηρεσιών
… όχι μόνο να εφαρμοστεί τεχνολογία, αλλά να σχεδιαστεί από την κάθε κυβέρνηση ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα υπηρεσιών.
- Προστατευτικές κυβερνήσεις…
… δίνουν προτεραιότητα στην προστασία του κοινού από εξωτερικές απειλές ψηφιακής ασφάλειας και διασφαλίζουν ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι αξιόπιστες και ασφαλείς
… ενθαρρύνουν τις προσπάθειες για την αποκατάσταση και τη διανομή της εμπιστοσύνης σε όλες τις ψηφιακές κοινότητες
… σκέπτονται τη ρύθμιση στο πλαίσιο των αποτελεσμάτων και όχι μια προσέγγιση σε συγκεκριμένες τεχνολογίες.
- Αξιόπιστες κυβερνήσεις…
… επιτυγχάνουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ της διαδικτυακής ασφάλειας και των δημοκρατικών ελευθεριών για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και εμπιστοσύνης του κοινού
… παρέχουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας που κατανοούν τους χρήστες και είναι ανοιχτές σε προκλήσεις και σχόλια
… δείχνουν στους πολίτες τι κάνει η κυβέρνηση και δίνουν τη δυνατότητα στα άτομα να δουν και να ελέγξουν πώς χρησιμοποιούνται τα δεδομένα τους.
Πηγή: Welby, B. (2019[2]) , “The impact of digital government on civil wellbeing”, https://doi.org/10.1787/24bac82f-en .
Τέλος το κράτος καλείται να διασφαλίσει ότι οι εθνικές ψηφιακές πρωτοβουλίες ευθυγραμμίζονται και ανταποκρίνονται στις εθνικές αναπτυξιακές προτεραιότητες. Πως, αυτή η ευθυγράμμιση παρουσιάζει μια συνεχή πρόκληση που απαιτεί συνεχή επικοινωνία, συντονισμό και διαχείριση στρατηγικής μεταξύ των βασικών φορέων χάραξης πολιτικής και των τεχνικών υπουργείων που είναι αρμόδια για την ψηφιακή οικονομία.
Τα βασικά υπουργεία που είναι αρμόδια για τα οικονομικά, τη μακροοικονομική διαχείριση και την εθνική αναπτυξιακή στρατηγική πρέπει να κατανοήσουν τις επιταγές της ψηφιακής οικονομίας, ενώ τα τεχνικά υπουργεία που ασχολούνται με τις ψηφιακές τεχνολογίες, τις τηλεπικοινωνίες, την καινοτομία και την εκπαίδευση, μεταξύ άλλων, πρέπει να εμπλέξουν όλους τους ενδιαφερόμενους στη δημιουργική διαδικασία αξιοποίησης της ψηφιακής τεχνολογίες για αειφόρο και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.
