Είναι υποχρεωτική η υπογραφή του εκδότη και του λήπτη, στο σώμα ενός τιμολογίου πώλησης, για να διασφαλιστεί η αυθεντικότητά του;

0
1789

Δουκέρης Αναστάσιος
Λογιστής-Φοροτεχνικός Α’ τάξης.
Αρθρογράφος-Σύμβουλος επιχειρήσεων-Ιδιωτών.

Νούσης Γιώργος
Λογιστής-Φοροτεχνικός. Σύμβουλος Επιχειρήσεων
BNP Tax Advisory Services Certified Tax Acc. O.E.E. Grade A’

Η μετάβαση στο νόμο 4308/2014, περί Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων, έφερε σημαντικές απλοποιήσεις, αλλά και διαφορετική φιλοσοφία και αντιμετώπιση σε σχέση με τους προηγούμενους νόμους του Κ.Β.Σ και του Κ.Φ.Α.Σ.

Το πνεύμα του Ν.4308/2014, θα μπορούσαμε να πούμε πως διέπεται από τις αρχές της απλότητας και της όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικής απεικόνισης των συναλλαγών και της πραγματικής εικόνας μιας επιχειρηματικής οντότητας.

Καθημερινά διακινούνται εκατομμύρια παραστατικά πωλήσεων, με τη μορφή του τιμολογίου, τα οποία απασχολούν τόσο τους εκδότες αυτών, όσο και τους υπεύθυνους λογιστές, ως προς την ορθότητα και την σύμφωνη με τον Ν.4308/2014 διαχείριση και καταγραφή τους.

Βαίνοντας ολοταχώς προς στην εποχή του ηλεκτρονικού τιμολογίου και της ηλεκτρονικής τιμολόγησης, θα μπορούσαμε με βάση την εμπειρία μας στην αγορά να ισχυριστούμε πως τα χειρόγραφα τιμολόγια πώλησης που εκδίδονται από τις οντότητες είναι σίγουρα λιγότερα.

Το θέμα που θα μας απασχολήσει σήμερα, είναι αυτό που μας ρωτάνε οι επιχειρηματίες σε καθημερινή βάση.

Είναι υποχρεωτική η υπογραφή του εκδότη και του λήπτη, στο σώμα ενός τιμολογίου πώλησης, για να διασφαλιστεί η αυθεντικότητα του;

Η απάντηση έρχεται μέσα από τον Ν.4308/2014 και τις ερμηνευτικές του, αλλά και από τις Οδηγίες της Ε.Ε.

Η παράγραφος 3 του άρθρου 9 του Ν.4308/2014, αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Το τιμολόγιο δεν απαιτείται να φέρει υπογραφή για τους σκοπούς αυτού του νόμου».

Η ερμηνευτική εγκύκλιος των ΕΛΠ, ΠΟΛ.1003/31-12-2014, στο άρθρο 9, παρ.3.1, ξεκαθαρίζει ότι:
«Για τους σκοπούς αυτού του νόμου και σύμφωνα με την Οδηγία 2006/112/ΕΕ, το τιμολόγιο δεν απαιτείται να φέρει την υπογραφή του εκδότη. Ωστόσο, η υπογραφή του εκδότη επί του τιμολογίου μπορεί να απαιτείται από άλλη νομοθεσία ή να είθισται ως καθιερωμένη επιχειρηματική πρακτική».

Γίνεται λοιπόν σαφές, ότι με τις διατάξεις των Ε.Λ.Π δεν είναι υποχρεωτική η υπογραφή του εκδότη στο τιμολόγιο πώλησης, πρακτική που δεν ίσχυε ούτε στον προγενέστερο Κ.Φ.Α.Σ., παρά μόνο στον Κ.Β.Σ. Ως προς την υπογραφή του από τον λήπτη, δεν γίνεται καμία αναφορά στα Ε.Λ.Π, αλλά δεν υπήρχε και στο παρελθόν καμία τέτοια υποχρέωση.

Συμπέρασμα:

Τόσο η υπογραφή του εκδότη, όσο και του λήπτη δεν είναι υποχρεωτικές στα παραστατικά πωλήσεων.

Οι παλιές καθιερωμένες επιχειρηματικές πρακτικές για πιθανές αναζητήσεις αστικής ευθύνης κ.λπ., παρέρχονται γοργά πλέον με τον νέο σύγχρονο νόμο (4308) και η διασφάλιση των συναλλαγών «δένεται» – τεκμαίρεται με τα συμφωνητικά, την επανάληψη, το email αποστολής όπως και το reply αυτού και επίσης με το τραπεζικό extrait.

Οπότε εμμένουμε σε υπογραφές μόνο για εξαιρέσεις και για ειδικές περιπτώσεις παραστατικών διακίνησης όπου θα αναφερθούμε εκτενώς σύντομα.

Η άποψη μας αυτή τεκμηριώνεται με βάση τις σύγχρονες προσεγγίσεις του νόμου αλλά και βέβαια με την αμοιβαία εμπιστοσύνη που πρέπει να οικοδομείται πάντοτε στις συνεργαζόμενες πλευρές.

Πηγή: taxheaven.gr

 

 

Αναστάσιος Δουκέρης

Λογιστής - Φοροτεχνικός Α' Τάξης | Σύμβουλος επιχειρήσεων & ιδιωτών | Αρθρογράφος/Υπεύθυνος σύνταξης taxvoice.gr | Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογιστών - Οικονομολόγων